KABUĞUNU KIRMAK

İşimin mutfağında uğraşını verdiğim yeni firmamın, geleneksel olarak düzenlenen ve benim 2.’sini modere ettiğim 2017 Yılsonu Değerlendirme Topantısı’nda 2018 yılının mottosunu “Kabuğunu Kır” olarak belirledik.

Neden böyle bir motto belirledik?

Kurumsallaşma yolcuğulu, insan kaynakları sistemi kurulumu ile yeni alışkanlıkların kazanılması, potansiyel ve genç  bir ekip, fırsat dolu ve rakipsiz bir pazar… Bu büyük bir dönüşümün gerçekleşeceği zaman içerisinde oluşan stres ve bizim yapabileceklerimizden daha iyisini yapabileceğimiz potansiyel bir arada. Oluşacak bu enerjiyi doğru şekilde kullanmamızın gerektiği dönem içerisindeyiz.

Burada, her birimizi birer ıstakoz olarak tanımlıyorum. Boyutların her ne olursa olsun ıstakozlar çok diri gözükür. Çok diri gözükmeleri o kadar da kolay olmuyor. Istakozlar büyüdükçe kabukları dar gelmeye başlar ve ıstakozu sıkmaya başlar. Dar kabuğunun oluşturduğu baskı ve stres, ıstakozu bir kaya dibinde kabuğunu kırmaya yönlendirir. Büyük çaba sarf ederek kabuğunu kayaya vurarak kırar ve yeni kabuğu hemen oluşmaya başlar. Istakoz her geçen gün büyüdükçe ve geliştikçe kabuğu dar gelmeye başlayacak ve ölene kadar aynı zahmet içerisine girecektir.

Istakozun kendisini yenilemesi, stresin tetiklemesiyle başlıyor ve bu değişim devam ediyor. Istakoz bu stresi doğru yönde kullanıyor ve hiç şikayetçi olmadan, azim ve sabırla kayaya kendisini vurarak kendisinin gelişimini engelleyen bu kabuğundan kurtulmayı amaçlıyor.

Farklı sonuçlar elde edebilmek için değişim yaratma gerekliliğimizi umursamıyor, aynı şeyleri yapmaya devam ederek farklı sonuçlar üretmeyi bekliyoruz. Her seferinde aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlar elde edemediğimizde ise bahanelerin arkasına saklanmayı, bir sonraki atağı korku içinde beklemeyi ya da değiştirmenin zorluğundan kaçarak rahat ve kolay olduğuna inandığımız konfor alanımızda kalmayı tercih ediyoruz.

Not: Konfor Alanı ile ilgili de bir blog yazıyor olacağım.

Bu yüzden de dedim ki her birimizi birer ıstakoz olarak tanımlıyorum. Değişim ve gelişim güle oynaya gerçekleşmemiştir ya da ben şahit olmamışımdır. Benim bildiğim biraz stresli bir süreçtir. Bizler de bunu doğru şekilde yönetebildiğimiz sürece başarılı olabiliriz.

Bu konuya paralel olarak şu aralar Linkedin üzerinden Dr. Abraham Twerski’nin videolarına çok denk gelmeye başladım;

Sözümü de Jim Kwik ile bitirmek isterim;

“Yumurta dışarıdan bir etkiyle kırılırsa hayat biter.

Eğer, içeriden bir etkiyle kırılırsa hayat başlar. 

Bütün güzel şeyler içeriden başlar.”

HakanMADEN